مرحله نهایی ساخت مجسمه سنگی شیر فرآیند صاف کردن و پرداختن است.
اینکه هنرمند تا چه حد در این مرحله پیش می رود بستگی به نتیجه دلخواه دارد.
مجسمه ساز ممکن است آرزو کند که قطعه اش براقی شبیه آینه یا به سادگی بافت سطحی مخملی و طبیعی داشته باشد.
نقطه تکمیل، همچنین به عنوان “سایش” شناخته می شود، دو هدف را دنبال می کند.
نه تنها ظاهر «کامل‌تری» به قطعه می‌دهد، بلکه باعث می‌شود رنگ و طرح سنگ برجسته‌تر شود.
ابزارهایی مانند کاغذ سنباده کاربید سیلیکون (که با آب استفاده می شود) و سنگ سنباده براق کننده فوق العاده ای را به شما اضافه می کنند.
اگر همراه با اکسیدهای قلع یا آهن استفاده شود، هنرمند می‌تواند به درخششی خیره‌کننده و شیشه‌ای دست یابد.
نتیجه این روند شدید، اثری هنری است که توانایی ماندگاری نسل‌ها را دارد.
در مورد سنگ مرمر، با بالا رفتن سن کار تمام شده، در مقابل فلز یا مواد خام آلی مانند چوب، در واقع سخت تر و انعطاف پذیرتر می شود.
در شرایط آب و هوایی معمولی، سنگ مرمر – و حتی بیشتر از آن گرانیت به مراتب در برابر آب و هوا مقاوم‌تر است و با مراقبت مناسب می‌تواند برای مجسمه‌های باغ عالی باشد.
در یک فضای داخلی، تاثیر و ظرافت یک مجسمه هنری زیبا را نمی توان دست کم گرفت.
چه به چهره‌های کلاسیک و نیم‌تنه‌ها یا خلاقیت‌های هندسی مدرن متمایل شوید، سنگ امکان بیان ماندگار خود را هم برای هنرمند و هم برای خبره فراهم می‌کند.
با حکاکی غیرمستقیم، هنرمند ابتدا با ترسیم آنچه می‌خواهد بسازد، با تمرکز بر اشکال هندسی اساسی که به شکل‌دهی اولیه سنگ کمک می‌کند، شروع می‌کند.
از آنجا، هنرمند یک مدل خاک رس، موم یا گچ دقیق از موضوع را تشکیل می دهد.
از این رو، هنرمند از ابزارهایی مانند قطب نما، تقسیم‌کننده‌های متناسب و دستگاه اشاره‌گر برای اندازه‌گیری دقیق مدل در نقاط برجسته استفاده می‌کند که سپس می‌تواند به مجسمه سنگی منتقل شود.
